แม่ท้องนอนกรน-หยุดหายใจขณะหลับ อันตรายกับลูกในท้อง

แม่ท้องนอนกรนไม่ใช่เรื่องปกตินะคะ ยิ่งถ้าเป็นคนที่ไม่เคยนอนกรนมาก่อน แถมอาจมะภาวะหยุดหายใจขณะหลับร่วมด้วย แบบนี้อันตรายกับลูกในท้องแน่นอนค่ะ แม่ท้องนอนกรนหรือหยุดหายใจขณะหลับได้อย่างไร เรามีสาเหตุพร้อมแนวทางการแก้ไขมาแนะนำค่ะ 

คนท้องนอนกรนได้อย่างไร

เกิดจากการเปลี่ยนแปลงทางสรีระ เช่น ท้องโตขึ้น การเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนในร่างกาย การสูบฉีดเลือด ระบบไหลเวียนของเลือด รวมทั้งการเต้นของหัวใจ ซึ่งการสูบฉีดไหลเวียนเลือดที่มากขึ้น จะไปกระตุ้นเส้นเลือดในโพรงจมูก ทำให้มีภาวะบวมน้ำ ส่งผลให้เวลานอน จะรู้สึกหายใจไม่สะดวก และเกิดเสียงกรนนั่นเอง

ประกอบกับลักษณะการนอนของคุณแม่ตั้งครรภ์นั้น ช่วง 3 เดือนแรกของการตั้งครรภ์ คุณแม่จะนอนมากกว่าปกติ แต่ประสิทธิภาพการนอนลดลง ช่วงหลับลึกและหลับฝันน้อยลง ทำให้ง่วงบ่อยและงีบในตอนกลางวัน ต่อมาช่วงอายุครรภ์ 4-6 เดือน คุณแม่จึงจะเริ่มนอนเหมือนปกติ แต่ประสิทธิภาพการนอนจะยังไม่เหมือนเดิม ทำให้คุณแม่รู้สึกเหมือนนอนไม่เต็มอิ่มซึ่งส่งผลต่อพัฒนาการทารกในครรภ์

พอเข้า 3 เดือนสุดท้ายก่อนคลอด อายุครรภ์ 6-9 เดือน คุณแม่จะนอนสั้นลง ประสิทธิภาพการนอนยิ่งแย่ลงตามไปด้วย เพราะร่างกายมีการเปลี่ยนแปลงเยอะ และเป็นช่วงที่คุณแม่นอนกรนมากขึ้น ทั้งนอนกรนผิดปกติ หรือภาวะหยุดหายใจขณะหลับ ซึ่งอาจส่งผลให้ทารกในครรภ์ได้รับออกซิเจนไม่เต็มที่ค่ะ 

แม่ท้องนอนกรน-หยุดหายใจขณะหลับ อันตรายกับลูกในท้อง

6 ปัจจัยเสี่ยงที่ทำให้แม่ท้องมีภาวะหยุดหายใน

หากคุณแม่เป็นหนึ่งในกลุ่มเสี่ยง ต้องติดตามและเฝ้าสังเกตอาการตัวเองนะคะ เพื่อป้องกันและรักษาต่อไป โดยกลุ่มเสี่ยงมีปัจจัยดังนี้

• อ้วนก่อนท้อง น้ำหนักตัวเกินก่อนท้อง
• น้ำหนักเพิ่มมากเกินไประหว่างท้อง คือเพิ่มเกินกว่าเกณฑ์มาตรฐานของแม่ท้อง
• มีการสะสมไขมันที่รอบคอมากเกินไป หรือเป็นคนคอสั้น
• มีความดันสูง เสี่ยงต่อการเกิดภาวะครรภ์เป็นพิษ เช่น ตัวบวม ความดันขึ้น รวมทั้งตรวจพบโปรตีนในปัสสาวะ
• มีประวัติคลอดลูกก่อนกำหนด มีประวัติคลอดลูกที่ผิดปกติ รวมทั้งคลอดทารกที่มีน้ำหนักต่ำกว่าเกณฑ์ปกติ
• ครอบครัวมีประวัตินอนกรนผิดปกติ

เมื่อแม่ท้องนอนกรน หยุดหายใจขณะตั้งครรภ์ต้องทำอย่างไร

1. รีบพบแพทย์เพื่อบอกอาการ และความเสี่ยงต่างๆ ที่กำลังเกิดขึ้นกับตัวเอง เพื่อให้แพทย์วินิจฉัยและรักษา
2. คุณสามีหรือคนใกล้ตัว หากพบแม่ท้องนอนกรน ต้องรีบพาไปพบแพทย์
3. การรักษาจะขึ้นอยู่กับอาการ เช่น การควบคุมอาหาร การผ่อนคลายความเครียด การกินยา เป็นต้น