ถึงปัจจุบันคำถามเรื่องเด็กชายเล่นอวัยวะเพศหรือถูไถ เด็กหญิงนอนคว่ำหน้าหรือนอนหงายกดอวัยวะเพศ ยังคงมีมาเสมอๆ หลายท่านคิดว่าเรื่องนี้เกี่ยวกับเพศและอารมณ์ทางเพศ นั่นทำให้พ่อแม่วิตกวิจารณ์เป็นอันมาก เพราะอายุของเด็กที่ถามมาส่วนใหญ่แล้วอยู่ที่ประมาณ 3- 5 ขวบ อาจจะมีมากกว่านี้บ้างแต่ก็เป็นส่วนน้อย
เพราะอะไรเมื่ออายุมากขึ้นจึงพบน้อยลง คำอธิบายคือเพราะเขามีอย่างอื่นให้ทำมากกว่า คือเรียนหนังสือ ทำการบ้าน ไปพบเพื่อน เล่นกับเพื่อน พูดง่ายๆ ว่าโลกที่กว้างใหญ่ๆ ไพศาลขึ้นทำให้เขาไม่มีเวลามาเล่นอวัยวะเพศเท่าไรนัก
แล้วทำไมอายุ 3- 5 ขวบพบบ่อยนัก คำตอบง่ายๆ คือเขาไม่มีอะไรจะทำซึ่งออกจะผิดวิสัย นั่นนำไปสู่คำถามถัดไปคือบ้านนี้เงียบเหงาถึงระดับเด็กไม่มีอะไรจะทำเลยหรือ
ก่อนอื่น เขียนย้ำอีกครั้งว่ากริยาถูไถที่เราเห็นนั้นมิได้เกี่ยวกับเพศและอารมณ์ทางเพศ เพราะเด็กยังไม่มีความคิดคำนึงเรื่องเพศและอารมณ์ทางเพศแบบที่ผู้ใหญ่เป็น แต่เขามี “ความสุข” หรือ “ความสบาย” จากการกระทำนั้นแน่ๆ คล้ายๆ จั๊กกะจี้แต่ไม่มากเท่าและไม่เหมือนเสียทีเดียว ส่วนใหญ่แล้วเด็กพบโดยบังเอิญว่ากริยานี้ใช้การได้ หมายถึงทำแล้วสนุกดี สบายใจ ใช้บำบัดความเหงาหรือระบายความคับข้องใจได้ดี โดยไม่รู้ว่าเป็นกริยาต้องห้าม
พบต่อไปว่าหากพ่อแม่โวยวาย ดุด่า ตี หรือตำหนิติเตียน ตามด้วยการออกปากห้าม เด็กจะทำซ้ำอีกเมื่อท่านเผลอ ว่าที่จริงเมื่อตัวเองเผลอด้วย กล่าวคือเหงาๆ กลุ้มๆ ก็ถูไถอีก การจัดการเชิงลบกลายเป็นการวางเงื่อนไขทางลบ(negative reinforcement) ที่ทำให้กริยานี้คงอยู่ วิธีที่ถูกต้องคือเพิกเฉย(ignore) แต่ขืนเพิกเฉยไปจนเสร็จกระบวนการนั้นคงจะไม่เหมาะเพราะเขาจะไม่เสร็จง่ายเนื่องจากเด็กไม่มีสิ่งที่เรียกว่าจุดสุดยอดอย่างที่ผู้ใหญ่มี
ดังนั้นเมื่อพบให้เข้าไปแตะตัว ด้วยกริยาที่สงบ อย่าตื่นเต้น(หมายถึงพ่อแม่นั่นแหละอย่าตื่นเต้น) แล้วจูงมืออกจากพื้นที่นั้น ย้ำว่าจูงมืออกจากพื้นที่ทางภูมิศาสตร์นั้น ไปห้องอื่น ไปนอกบ้าน ไปเตะบอลสักสามครั้ง เตะต้นหญ้าสักห้าที หรือเอาไปอาบน้ำเสียเลยให้รู้แล้วรู้รอด โดยไม่พูดอะไร นี่คือการทำลายเงื่อนไข ทั้งเงื่อนไขความเหงา เงื่อนไขความสุข และเงื่อนไขทางบริบท กล่าวคือ ณ ตรงนั้น ภายใต้บรรยากาศนั้น เขาเคยทำมาแล้ว กำลังทำ และจะทำอีก
อย่าลืมว่าการทำลายเงื่อนไขให้สูญพันธุ์(extinction)ไปนั้นเราทำลายด้วยความเงียบ(silent)โลกเงียบสงบเมื่อเขาถูไถ ทำซ้ำๆจนกว่าเขาจะหยุดไปเอง อย่าลืมอีกที ทบทวนเวลา 24 ชั่วโมงของตัวเองด้วย ให้เขามากพอหรือยัง จะว่างอะไรนักหนา
นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์
จิตแพทย์และนักเขียน ขวัญใจพ่อแม่ชาวโซเชียล