"เรียกใช้อะไรก็ไม่ทำ การบ้านก็ไม่เสร็จ"

เด็กบางคนไม่มีความสามารถที่จะวางแผนและทำงานให้เรียบร้อย เขาเป็นของเขาเอง เด็กเหล่านี้ไม่สามารถล่วงรู้ได้ว่าเขามีการบ้านปริมาณมากเท่าไร และเขาจำเป็นต้องใช้เวลานานเท่าไรเพื่อทำการบ้านให้เสร็จตามกำหนดส่งงานในแต่ละวัน ทั้งนี้ยังไม่นับว่าการบ้านบางชิ้นให้ส่งในสัปดาห์ถัดไป เขายิ่งไม่สามารถกำหนดระยะเวลาและวางแผนได้

เราพบว่าเด็กที่ทำการบ้านไม่เสร็จตามกำหนด มักมีพฤติกรรมไม่ต้องทำอะไรที่ต้องรับผิดชอบอะไรด้วย ในทิศทางตรงข้ามเด็กที่ไม่มีงานอะไรต้องรับผิดชอบเลยก็ไม่สามารถรับผิดชอบการบ้านได้ด้วย

วิธีแก้ไขเรื่องเรียกให้ทำอะไรก็ไม่ทำอย่างได้ผลคือคุณพ่อคุณแม่สละเวลาเดินเข้าไปใกล้ตัวเขา แตะตัว มองตา แล้วสั่งให้ทำงานอย่างชัดเจน เช่น แม่ขอให้ไปล้างจานเดี๋ยวนี้

จากนั้นแม่ควรจูงมือไปทำในทันทีแล้วทำด้วยกัน เมื่อเสร็จแล้วชมเชยอย่างชัดเจนว่าแม่ชอบให้เป็นแบบนี้ ที่ไม่ควรทำคือสั่งงานจากระยะไกลแล้วคาดหวังว่าเขาจะทำงานตามคำสั่งโดยเรียบร้อย

ในระยะแรก เราอาจจะต้องทำงานบ้านด้วยกัน แล้วจึงถอยห่างออกให้เขาทำคนเดียวจนติดเป็นนิสัย อย่าลืมชมเชยเป็นระยะๆ เมื่อรับผิดชอบงานบ้านได้ เด็กจะรู้เวลาและสามารถกะเวลา โดยทั่วไปการทำการบ้านจะดีขึ้นได้เอง

สมมติว่าการทำการบ้านไม่ดีขึ้น หรือแม้กระทั่งการทำงานบ้านก็ต้องให้เรียกหารายวันทุกรอบๆ ที่อาจจะต้องทำคือการทำตารางกิจกรรมทั้งหมดติดข้างฝาแล้วทำตามนั้น

ตารางกิจกรรมควรประกอบด้วยกิจกรรมทั้งหมดได้แก่ การกิน การอาบน้ำ การนอน การเล่น การทำงานบ้าน และการทำการบ้าน โดยแบ่งเวลาให้เหมาะสม ทำตารางให้สวยงามน่าดูมีนาฬิกาเรือนใหญ่ที่มีเข็มวางข้างๆ คอยชมเชยหรือช่วยกันติดสติกเกอร์เมื่อเขาทำงานตามตารางได้

การทำกิจกรรมตามตารางนี้มีวัตถุประสงค์ให้เขารู้จักเข็มยาว รู้จักเข็มสั้น และรู้จักเวลา โดยทั่วไปเมื่อเด็กรู้จักเวลาเขาจะควบคุมตัวเองได้ดีขึ้น และหากเราฝึกฝนเขาทำงานตามตารางเวลาให้เสร็จเป็นเรื่องๆไปเขาจะบริหารงานและเวลาเก่งมากขึ้นเรื่อยๆ

เรามิได้ต้องการทำให้บ้านเป็นค่ายฝึก แต่สำหรับบ้านที่เด็กไม่ทำอะไรเลย วิธีนี้อาจจะจำเป็นและได้ผลถ้าพ่อแม่เสียสละเวลาลงไปกำกับหรือทำด้วยกัน ถ้าทำได้ทั้งหมด

นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์
จิตแพทย์และนักเขียน ขวัญใจพ่อแม่ชาวโซเชียล