“ลูกชายชอบแอบดูพี่สาวข้างบ้านอาบน้ำ”

กรณีเด็กชายชอบแอบดูสาวอาบน้ำยังคงพบเห็นได้เป็นระยะๆ ส่วนใหญ่อายุระดับเด็กโตคือชั้นประถม ส่วนน้อยที่เป็นวัยรุ่น หากพบตอนวัยรุ่นจะเป็นอีกกรณีหนึ่งที่ต้องอาศัยการพูดคุยกันนานและใช้ยารักษาช่วย

ดังนั้นหากพบเห็นเป็นเด็กโตแล้วจัดการเสียแต่ต้นมือเป็นเรื่องดี เราไม่ใช้คำว่าจิตวิปริตหรือเพศวิปริต การใช้สองคำนี้นอกจากเป็นเรื่องไม่ถูกต้องแล้วยังเท่ากับซ้ำเติมให้สถานการณ์หนักหนาสาหัสและยากต่อการแก้ไขมากกว่าเดิม หรือถึงแม้จะแก้ไขได้ก็สร้างรอยแผลในใจเด็กไปอีกนาน

ดังนั้นแม้โกรธเท่าโกรธ ผิดหวังเสียใจเพียงใด หรือช็อคพ่อแม่ควรคุมตัวเองให้ได้เป็นอย่างแรก ก่อนจะไปถึงสาเหตุ เรามาดูวิธีแก้ไขก่อน

วิธีจัดการพฤติกรรมไม่พึงประสงค์สำหรับเด็ก รวมทั้งเด็กโต วิธีที่ดีที่สุดยังคงเป็นการทำลายเงื่อนไขที่ทำให้เกิดขึ้น กล่าวคือพื้นที่นั้น บรรยากาศนั้น มีตัวแปรบางประการที่ทำให้เขาแอบดูอยู่เรื่อย เราไม่ชัดเจนว่าบริบทอะไรที่ก่อให้เกิดพฤติกรรมนี้ แต่เพราะไม่ชัดเจนนั่นแหละเราจะทำลายมันทิ้งโดยเร็ว

ดังนั้นเวลาพบเหตุการณ์ เราเพียงแตะตัว จูงมือออกจากพื้นที่นั้นทันทีก่อน หมายถึงออกจากพื้นที่ภูมิศาสตร์นั้นไปไกลๆ เลย เราไม่ดุหรือโวยวาย ซึ่งก็คงจะโวยวายมิได้เพราะเหยื่อในห้องน้ำจะไหวตัวเรื่องจะวุ่นยิ่งกว่าเก่ามาก

เราเพียงจูงมือเขาออกไปหาที่นั่งคุยกัน หาที่สงบสองต่อสอง พ่อกับลูก หรือแม่กับลูกก็ได้ แต่ควรเป็นสองต่อสอง มิใช่สองต่อหนึ่ง เหตุที่มิให้สองต่อหนึ่งก็มิได้หมายความว่าพวกเราจะรุม แต่พ่อแม่เองนั่นแหละที่มักมีทัศนคติที่ไม่ตรงกันและขัดกันเองไปขนถึงซัดกันเองซึ่งจะดูไม่จืดเป็นแน่แท้

หาที่สงบ นั่งเงียบๆ สักพัก ถอนใจได้ให้เขารู้ว่านี่เรื่องใหญ่ แต่สีหน้าท่าทางโดยรวมแสดงให้เขาเห็นว่าเราจะให้โอกาส ตามองตา ตรงๆ แล้วบอกเขาชัดถ้อยชัดคำว่า “แม่ไม่อนุญาตให้ให้ลูกแอบดูคนอื่นเปลือยกาย” เอาให้ชัดๆ คำสำคัญกลับจะไปอยู่ที่คำว่า แม่ หรือ พ่อ เพื่อแสดงให้เขาทราบว่างานนี้คนอื่นไม่เกี่ยว เป็นเรื่องของเราสองคนเท่านั้น และจะเป็นความลับระหว่างเราสองคนตลอดไปด้วย ขอให้วางใจ  “แม่” คือผู้ขอลูก

โดยทั่วไปผู้ใหญ่ที่จับเรื่องนี้ได้มักใช้วิธีด่าหรือขู่ ขู่เรื่องกฎหมาย คุกตาราง ไปจนถึงตัดไอ้จู๋ ซึ่งคำขู่เหล่านี้นอกจากไม่ได้ผลแล้วยังมักสร้างบาดแผลไปจนถึงการวางเงื่อนไขทางลบให้เขาทำซ้ำอีก

เราเข้าหาและจัดการเรื่องนี้ทางบวกคือเราเท่านั้นที่จะช่วยเขา และเราเท่านั้นที่เป็นผู้ขอ และเราเท่านั้นที่เป็นผู้ให้โอกาส โดยมิพักต้องพูดเรื่องของคนอื่น ใช้พลังของ “ความเป็นแม่” ล้วนๆ เข้าจัดการตรงๆ หากเด็กถูกจับได้โดยบุคคลอื่น เรื่องจะยากขึ้น ดังนั้นหากพบด้วยตนเองให้รีบจัดการ

นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์
จิตแพทย์และนักเขียน ขวัญใจพ่อแม่ชาวโซเชียล