สาเหตุหนึ่งของอาการงอแงไม่อยากไปโรงเรียนคือ มาจากการโดนเพื่อนรังแก คุณพ่อคุณแม่สามารถใช้เรื่องนี้สอนลูก และเป็นผู้ช่วยในการให้ลูกก้าวผ่านสถานการณ์เหล่านี้ไปได้ ถือเป็นอีกหนึ่งบทเรียนในการสอนให้ลูกมีทักษะที่พร้อมจะเติบโตได้ในอนาคตค่ะ
รับฟัง
คุณพ่อคุณแม่รับฟังปัญหาลูกก่อนค่ะ ลูกอาจจะเสียใจ กลัว หรือเจ็บ ควรปลอบ ให้กำลังใจลูกก่อน ขั้นนี้อย่าเพิ่งตัดสินใจและอย่าเพิ่งให้ความเห็นหรือหาทางออก แค่รับฟัง ปลอบโยน สร้างขวัญกำลังใจให้กลับมาก่อน
สอนให้เข้าใจ
สอนลูกรับมือกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น สอนให้ลูกเข้าใจเพื่อน เห็นอกเห็นใจ และให้อภัยเพื่อน ขั้นนี้อาจจะยาก เพราะเพิ่งโดนเพื่อนแกล้งมา แต่ด้วยท่าทีของแม่ที่มั่นคง ไม่เลือกฝ่ายเพื่อนหรือตำหนิใคร และทำให้ลูกเห็นว่าแม่อยู่เคียงข้างพร้อมที่จะช่วยเหลือทุกสถานการณ์
สิ่งที่ต้องระมัดระวังคืออย่าสอนให้ลูกโต้ตอบด้วยความรุนแรงหรือทำไปเพราะความโกรธ แต่ก็ไม่ได้สอนให้ยอมเพราะความกลัว และหากจะโดนทำร้ายให้เดินออกมาก่อน จากนั้นเข้าไปพาครู เพื่อช่วยลดความรุนแรงของสถานการณ์และทำให้เด็กคลายความกลัวและกังวลก่อน
ให้ลูกหาทางออก
ฝึกให้ลูกแก้ปัญหาด้วยตัวเองโดยให้ลูกออกความคิดเห็น โดยคุณแม่ทำหน้าที่เป็นเพื่อนคู่คิด ช่วยบอกข้อดีและข้อเสียของแต่ละวิธีว่าจะเกิดผลอย่างไร จากนั้นให้ลูกเลือกวิธีการด้วยตัวเอง ให้โอกาสลูกได้ทดลองทำตามและติดตามผล โดยระหว่างทางคุณแม่ต้องหมั่นคอยสังเกตอาการลูกว่าเป็นอย่างไรบ้าง หากลูกทำได้สำเร็จอย่าลืมชมเชยให้กำลังใจด้วยนะคะ
จัดการหลังบ้าน
แจ้งครูและปรึกษาร่วมกัน โดยขอความร่วมมือจากครูให้ดูแลอยู่ห่างๆ โดยได้ลูกได้ทดลองใช้วิธีการของตัวเองไปก่อน แต่หากมีความรุนแรง ต้องให้ครูแก้ไขสถานการณ์จัดการความรุนแรงลง
ทั้งนี้ทั้งนั้นหากสถานการณ์ไม่ดีขึ้น คุณพ่อคุณแม่ต้องปรึกษาครู และครอบครัวของเด็กอีกคน เพื่อร่วมกันหาทางออก รีบแก้ไขเพราะหากปล่อยทิ้งไว้จะเกิดผลกระทบด้านลบกับพัฒนาการของเด็กค่ะ
ลูกได้เรียนรู้อะไรบ้าง
ที่มา : ชมรมจิตแพทย์เด็กและวัยรุ่นแห่งประเทศไทย