ผู้ชายมีลูกติด เราพร้อมไหมที่จะเป็นแม่เลี้ยงของเด็กสักคนหนึ่ง เป็นครอบครัวที่ปกติสุข เพราะหากลูกเลี้ยงต่อต้านเรา กลัวเราจะแทนที่แม่ของเขา เราจะทำอย่างไรดีเพื่อเอาชนะใจเด็ก และเป็นครอบครัวที่มีความสุข เราเลยมีคำแนะนำตามนี้เลยค่ะ
1. คุยกับสามีเคลียร์เรื่องลูก
ควรตกลงกับสามีให้ชัดเจน สื่อสารกันให้มากๆ ว่าก่อนจะอยู่ร่วมกันนั้น เราเองสามารถอบรมสั่งสอนลูกเลี้ยงได้แค่ไหน ลูกนิสัยอย่างไร คิดกับเราอย่างไร จะได้หาทางเข้าหาถูก ที่สำคัญแม่เลี้ยงต้องเข้าหาเด็กก่อนนะคะ แต่ทั้งนี้ต้องตกลงกันว่าเด็กจะต้องอยู่ในความรับผิดชอบของคุณพ่อเป็นหลัก ส่วนเราเข้าไปอบรมได้บางเรื่องเท่านั้น เด็กจะได้ไม่ต่อต้านเรามากไป ยกเว้นเรากับลูกเลี้ยงสนิทกัน
2. อย่าท้อกับการต่อต้านของเด็ก
ในเด็กบางรายอาจจะปรับตัวไม่เก่ง หัวดื้อบ้าง แถมบางครั้งไม่เคารพเรา ทำตัวไม่น่ารัก เราต้องเก็บอารมณ์เพราะเราคือผู้ใหญ่ เด็กอาจกลัวว่าพ่อจะไปรักผู้หญิงอื่นจนลืมแม่ของเขา หรืออาจไม่รักพวกเขาเท่าเก่าก็ได้ ทางที่ดีควรพูดคุยกันอย่างใจเย็น ใช้คำว่า "เรา" เพื่อให้ความรู้สึกร่วม ถามความเห็นของเด็ก และบอกเขาว่าความคิดเห็นของเขาสำคัญมาก ไม่ว่าเรื่องอะไร เราพร้อมรับฟังด้วยความเอ็นดู
3. เป็นแม่เลี้ยงที่ตรงไปตรงมา
รักเขาให้เหมือนรักลูกตัวเอง และแม่เลี้ยงจะต้องสร้างความไว้เนื้อเชื่อใจแก่ลูกเลี้ยง แต่ไม่ใช่การตามใจ ทุกอย่างต้องมีเหตุผล ตรงไปตรงมา อะไรที่อยากให้ลูกเลี้ยงทำหรือไม่อยากให้ทำ เราก็ต้องพูดไปตรงๆ บอกด้วยเหตุผล อย่างใจเย็น เป็นมิตร จะได้อยู่อย่างเข้าใจ และมีใจต่อกันเหมือนครอบครัวเดียวกัน
4. ดูแล ปกป้องลูกเลี้ยงด้วยความจริงใจ
ดูแลสภาพความเป็นอยู่ให้เหมาะสมกับพัฒนาการของเด็ก ดูแลเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เลยค่ะ อย่ามองข้าม และเมื่อเห็นว่าลูกเลี้ยงมีปัญหา ควรเข้าไปร่วมแก้ไขกับพ่อเด็กด้วย เช่น เด็กทำการบ้านไม่ได้ต้องช่วยสอน เด็กทะเลาะกับเพื่อนต้องช่วยแก้ไข เด็กซนจนบาดเจ็บก็ต้องช่วยปฐมพยาบาล เพราะการมองข้ามหรือไม่ใส่ใจเขาแม้แต่ครั้งเดียว อาจทำให้เด็กจดจำไปจนโต ว่าเราไม่ปกป้องดูแล แม้ลูกเลี้ยงบางคนอาจยากจะรับมือ ก็ต้องพยายามที่จะเข้าใจถึงปัญหาและอารมณ์ของลูกเลี้ยงค่ะ
5. ชวนกันไปทำกิจกรรมนอกบ้าน
พากันออกไปเที่ยวแบบครอบครัวเปิดหูเปิดตา เช่น สวนสัตว์ พิพิธภัณฑ์ สวนน้ำ ทะเล เป็นต้น มีโอกาสต้องพาไปเที่ยวเลยค่ะ ทำตัวเป็นเพื่อนคนหนึ่งที่เดินด้วยกัน กินขนมด้วยกัน พูดคุยกัน จะทำให้ลูกเลี้ยงชอบเรามากขึ้น และมีความสัมพันธ์อันดีในครอบครัวด้วยนะคะ
6. ขอความช่วยเหลือจากผู้อื่น
หากเราไม่เคยเป็นแม่ อย่าอายที่จะขอความช่วยเหลือ ไม่ว่าพ่อแม่ของเรา นักจิตวิทยา ผู้เชี่ยวชาญด้านครอบครัว หรือจิตแพทย์เด็ก เพราะเราก็มนุษย์คนหนึ่งที่มีอารมณ์รัก โกรธ หลง ควรหาทางออกให้ดีที่สุด เพื่อเราจะได้อยู่กับลูกเลี้ยงอย่างเป็นสุข หรือหากเป็นแม่มาแล้ว มีประสบการณ์ตรง ก็นำมาปรับใช้กับคำแนะนำของผู้เชี่ยวชาญได้ เพราะลูกเลี้ยงเราไม่รู้ใจมาก อาจดูแลยากกว่าการเลี้ยงลูกของเราเอง
ที่สำคัญอย่าเป็นแม่เลี้ยงใจร้าย กลั่นแกล้ง ทารุณลูกเลี้ยง ไม่สนใจใยดีเด็กนะคะ เพราะนั่นจะทำให้ชีวิตคู่ ชีวิตครอบครัวเราจบลงด้วยเช่นกัน รักพ่อเขาก็ต้องรักลูกของเขาด้วยนะคะ เป็นกำลังใจให้คุณพ่อคุณแม่ทุกคนสร้างครอบครัวค่ะ