การเลี้ยงลูกเป็นศิลปะเฉพาะตัว ที่ยากจะหาใครเลียนแบบได้ ซึ่งแต่ละครอบครัวจะมีวิธีการอบรมเลี้ยงดูลูกแตกต่างกันไปตามพื้นฐานการเรียนรู้และอุปนิสัยใจคอของผู้เลี้ยง ลูกจึงเป็นเสมือนส่วนผสมของทั้งพ่อและแม่ขึ้นอยู่กับว่า ชีวิตในแต่ละวันของลูกคลุกคลีอยู่กับใครมากที่สุด
อยู่ใกล้ เฝ้าสังเกต คอยให้ความช่วยเหลือเมื่อลูกต้องการ
ปกป้อง ดูแล เห็นว่าสิ่งที่ลูกทำจะก่อให้เกิดอันตราย
อดทน ใจเย็น และเปิดโอกาสให้ลูกได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ รอบตัว รวมทั้งเรียนรู้ที่จะทำอะไรๆ ด้วยตัวเอง
ให้กำลังใจและชื่นชมทุกครั้งที่ลูกทำอะไรด้วยตัวเองสำเร็จ
ส่งเสริมให้ลูกได้ฝึกฝนและใช้ศักยภาพที่มีอยู่อย่างเต็มที่
เป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกเห็น
การพัฒนาความสามารถในการพึ่งตนเองให้กับเด็กเป็นพื้นฐานสำคัญที่จะนำไปสู่ความสามารถในการพึ่งพาตนเองได้ในอนาคต ซึ่งควรได้รับการฝึกอย่างต่อเนื่องและเหมาะสมเพื่อให้เด็กสามารถเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่รู้จักทำประโยชน์ต่อตนเองและสังคมได้