อาการตาแดงหรือเยื่อตาอักเสบ เกิดจากเชื้อไวรัส กลุ่มอดิโนไวรัส ที่มักจะติดต่อโดยตรงจากการสัมผัสน้ำตาของผู้ป่วย ติดผ่านมือแล้วมาสัมผัสหน้าตาโดยตรง ไม่ติดต่อทางการสบตา ทางอากาศ หรือจากการกินอาหารร่วมกัน 

โรคตาแดงสามารถติดต่อได้ง่ายทั้งเด็กและผู้ใหญ่ พบได้ในทุกฤดูกาลแต่มักระบาดในช่วงหน้าฝน เนื่องจากเชื้ออดิโนไวรัส (Adenovirus) จะเจริญเติบโตได้ดีในช่วงหน้าฝนและแฝงตัวอยู่ในละอองฝนที่มีน้ำสกปรกหรือฝุ่นปนเปื้อน และเมื่อปลิวเข้าตาก็จะทำให้เกิดโรคตาแดงได้

โรคตาแดงพบได้บ่อยในเด็กเล็กและนักเรียนชั้นประถมศึกษา เนื่องจากการทำกิจกรรมที่โรงเรียน การเล่นคลุกคลีกับเพื่อน รวมถึงเด็กนักเรียนยังไม่สามารถดูแลสุขอนามัยส่วนตัวได้ดีเมื่อเทียบกับผู้ใหญ่ โดยอาการของโรคจะเกิดได้ภายใน 1-2 วัน และมีระยะการติดต่อไปยังผู้อื่นประมาณ 14 วัน แม้จะเป็นโรคที่ไม่รุนแรง แต่ถ้าไม่ได้รับการรักษาตั้งแต่เริ่มป่วย อาจติดเชื้อแบคทีเรียแทรกซ้อนทำให้ตาพิการได้ 

ลักษณะอาการโรคตาแดง

• รู้สึกไม่สบายตาหรือรู้สึกเหมือนมีบางสิ่งอยู่ในตา แสบตา น้ำตาไหล

• ดวงตาและภายในเปลือกตามีสีแดง แพ้แสง หนังตาบวม รู้สึกเจ็บ

• ตาแฉะหรือมีขี้ตาเป็นหนอง 

• ขนตาพันกันและติดกันตอนตื่นนอน ลืมตาไม่ได้ หรืออาจมองไม่ชัด 

• คันและมีน้ำตาไหล (กรณีที่เป็นตาแดงจากภูมิแพ้)

วิธีรับมือโรคตาแดง

• ทำความสะอาดบริเวณดวงตาของลูกอย่างระมัดระวัง ด้วยผ้าก็อซหรือสำลีก้อนชุบน้ำอุ่น

• ประคบเย็นที่ดวงตา

• ให้ลูกกินยาพาราเซตามอลหรือยาแก้อักเสบเพื่อบรรเทาอาการปวด (ควรอ่านฉลากให้ละเอียดหรือปรึกษาแพทย์ก่อน เพื่อให้ลูกกินยาในปริมาณที่ถูกต้องเหมาะสม)

** หากเป็นเด็กแรกเกิด ควรรีบพาไปพบแพทย์ (เพราะอาจต้องรักษาด้วยการหยอดยาปฏิชีวนะหรือใช้ขี้ผึ้งป้ายตา)

อาการนี้ต้องรีบพบแพทย์

• รักษาแล้วอาการไม่ดีขึ้นภายใน 2-3 วัน หรือตาแดงนานเป็นสัปดาห์กรณีที่ไม่ได้รักษา

• ตาแดงรุนแรงมากขึ้น

• เปลือกตาบวมมากขึ้น

• ลูกบ่นว่าเจ็บตาอย่างรุนแรง

• การมองเห็นเปลี่ยนไป

• ตามีความไวต่อแสง

• มีอาการเจ็บหู (อาการตาแดงและหูอักเสบสามารถเกิดขึ้นได้พร้อมกัน)