ลูกทารกเป็นเริมติดจากพ่อแม่ กอด จูบ สัมผัสจากผู้ใหญ่ทำเด็กเป็นเริมได้

ทารกเป็นเริม, เด็ก เป็นเริม, ลูกเป็นเริม, ลูกติดเริมจากพ่อแม่, อาการ เริม, การรักษา เริม, การป้องกันเริม เด็ก ทารก, ไม่ กอด จูบ ทารก, เริม ทารก เกิดจาก, ทำไมทารกเป็นเริม, ทำไมเด็กเป็นเริม, กอด จูบ ทารก เริม
ลูกทารก เด็กเล็กหลายคนเป็นเิรม โดยติดต่อเชื้อโรคจากพ่อแม่เอง เพราะเด็กทารกมีภูมิต้านทานไม่มาก การสัมผัสกับทารกแรกเกิดโดยตรงจึงต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ

ลูกทารกเป็นเริมติดจากพ่อแม่ กอด จูบ สัมผัสจากผู้ใหญ่ทำเด็กเป็นเริมได้

เชื้อเริมมาจากผู้ใหญ่

โรคเริมเกิดจากเชื้อไวรัสเฮอร์ปีส์ซิมเพล็กซ์ (Herpes simplex virus หรือ HSV) มี 2 ชนิดคือ HSV1 ก่อให้เกิดติดเชื้อในช่องและริมฝีปาก และ HSV2 เป็นการติดเชื้อที่อวัยวะเพศ เกิดจากการมีเพศสัมพันธ์

ทารกเสี่ยงเป็นเริมตั้งแต่คลอด

เชื้อเริมที่ทำให้ทารกเสี่ยงเสียชีวิตนั้น ตัวหลักมาจากเชื้อที่เกิดจากเพศสัมพันธ์ และติดเชื้อที่จุดซ่อนเร้น แล้วเชื้อนี้แพร่กระจายไปสู่ทารก โดยทารกติดเชื้อนี้ได้ตั้งแต่อยู่ในครรภ์ผ่านทางเยื่อหุ้มทารก โดยเฉพาะภายในเวลา 4-6 ชั่วโมง หลังคุณแม่น้ำเดิน หรือถุงน้ำคร่ำแตก รวมทั้งช่วงเวลาขณะคลอด ที่ทารกติดเชื้อได้ผ่านทางช่องคลอด หรือจุดซ่อนเร้นของคุณแม่ ซึ่งอาจมีแผลเริมหรือตุ่มน้ำใสอยู่ จะยิ่งเสี่ยงมากขึ้นเมื่อแม่คลอดเอง

หากแม่มีประวัติ หมอจะพิจารณาผ่าคลอดให้เพื่อป้องกันการติดเชื้อสู่ทารก และทารกยังติดเชื้อเริมได้ในช่วงเวลาหลังคลอดด้วย ผ่านการสัมผัสจากบุคคลที่มีเชื้อเริมอยู่ ไม่ว่าจะเป็นเชื้อเริมสายพันธุ์ไม่รุนแรง เกิดจากการพักผ่อนไม่เพียงพอ ภูมิต้านทานในร่างกายของตัวเองต่ำลง แล้วบังเอิญได้รับเชื้อเริมเข้าสู่ร่างกาย กระทั่งเชื้อเริมแสดงผล โดยเกิดแผลเริม หรือตุ่มน้ำใสบริเวณริมฝีปาก แต่เมื่อสัมผัสทารกที่มีภูมิต้านทานไม่แข็งแรง ย่อมส่งผลรุนแรงต่อร่างกายและสมองก่อนเด็กจะโตเป็นผู้ใหญ่

อาการเมื่อทารกได้รับเชื้อเริมขณะคลอด

อาการทางร่างกายจะแสดงออกช่วง 5-11 วันหลังคลอด จะมีตุ่มน้ำใสขึ้นบริเวณผิวหนัง ตา ปาก ของทารก พ่อแม่จะเห็นได้ชัดเจน จอประสาทตาอักเสบ เยื่อบุตาอักเสบ และอวัยวะสำคัญอื่น ๆ ทำงานผิดปกติ เช่น สมอง ตับ ปอด หัวใจ และต่อมไร้ท่อ
อาการที่รุนแรงจะแสดงออกช่วง 8-17 วันหลังคลอด ทารกอาจชัก สมองมีขนาดเล็ก มีโพรงน้ำในสมอง เพราะเกิดความผิดปกติที่ระบบประสาท แต่จะไม่มีไข้ ทารกจะซึมลง งอแง ร้องกวน ไม่ค่อยดูดนม ความตึงของกล้ามเนื้อไม่ดี ร่างกายอ่อนปวกเปียก อาเจียน หายใจผิดปกติ ปากเขียว ตัวเหลือง ผิวมีผื่นสีม่วง และอาจหยุดหายใจได้ ซึ่งทารกที่ติดเชื้อเริมเสี่ยงเสียชีวิตถึง 50% หรือมีโอกาสรอดแต่สมองจะพิการ

การป้องกันเริมในทารก

เริ่มตั้งแต่ช่วงตั้งครรภ์ ควรฝากครรภ์และไปพบแพทย์ตามนัดเสมอ หมั่นสังเกตตนเองอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะบริเวณจุดซ่อนเร้นของแม่ว่าพบตุ่มน้ำใสหรือไม่ หรือเกิดแผลบริเวณริมฝีปากหรือไม่ หากพบควรแจ้งแพทย์เพื่อตรวจรักษา และวางแผนในการคลอดต่อไป
หลีกเลี่ยงการสัมผัสทารกแรกเกิด ด้วยการหอมแก้ม จูบร่างกาย เมื่อพบว่าตัวเองมีแผลเริมบริเวณที่ปาก หรือมีตุ่มน้ำใส จากอาการอื่น ๆ
ควรใช้ช้อนกลางตักอาหาร งดหลอดดูด หรือดื่มน้ำแก้วเดียวกันทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เพื่อลดอัตราการติดเชื้อเริม

หากพ่อแม่มีการป้องกันและดูแลตัวเองอย่างต่อเนื่อง อัตราการติดเชื้อทั้งตัวพ่อแม่เองย่อมน้อยลง การติดเชื้อสู่ลูกวัยทารกก็ย่อมลดลงเช่นกัน และควรระมัดระวังการสัมผัสทารกหลังคลอดจากบุคคลอื่น เพราะเราไม่มีทางรู้ได้ว่าบุคคลเหล่านั้นจะพาเชื้อโรคอะไรมาติดลูกเราบ้าง