วิธีจัดการเด็กไม่ยอมนอน

เด็กวัย 1-3 ปี ยังคงต้องนอนหลับให้เพียงพอ และต้องนอนเป็นเวลา แต่หากเด็กไม่ยอมนอนตอนกลางคืนย่อมมีปัญหาแน่ ทั้งสุขภาพและการเรียนรู้ที่จะล่าช้าลงไป ดังนั้นถ้าลูกไม่ยอมนอนลองใช้วิธีดังต่อไปนี้จัดการกับพฤติกรรมของเขาค่ะ 
 

• ควรบอกลูกล่วงหน้าสักหน่อย เพื่อเป็นการเตือนว่า ใกล้จะถึงเวลานอนแล้ว ให้ลูกได้เตรียมใจ และไม่รู้สึกว่าถูกบังคับหรือถูกพรากไปจากกิจกรรมที่กำลังทำอยู่

• ถ้าลูกเป็นเด็กวิตกกังวลหรือดูว่าจิตใจว้าวุ่น และหาทางออกด้วยการดูดนิ้ว ดูดขวดนม หรือกอดตุ๊กตาไว้แน่น เพื่อช่วยให้ตัวเองรู้สึกเพลิน ต้องอนุโลมยอมให้ทำไปก่อน พอถึงวัยที่เหมาะสมเด็กก็จะเลิกได้เอง

• จัดสรรเวลานอนกลางวันของลูกให้เหมาะสม เช่น เลื่อนเวลามานอนเร็วขึ้น และดูว่าเวลาในการนอนกลางวันของลูกมากเกินไปรึเปล่า เพราะเด็กวัย 1- 3 ปีนี้ต้องการนอนหลับในตอนกลางวันประมาณ 1-2 ชั่วโมงเท่านั้น ในขณะที่ต้องการการนอนตอนกลางคืนถึง 11-12 ชั่วโมง

• พยายามจัดสิ่งแวดล้อมให้ดูสบายๆ สงบเงียบ เช่น ถ้าใกล้ถึงเวลานอนของลูก คุณพ่อคุณแม่ก็ควรที่จะปิดทีวีเสียแล้วพาลูกเข้านอน สังเกตดูที่นอน อากาศ แสงสว่างมากหรือน้อยไป

• ให้ลูกเข้าห้องน้ำตอนกลางวันสม่ำเสมอ เพื่อกลางคืนลูกจะได้ไม่ตื่นเข้าห้องน้ำบ่อยๆ

• ถ้าลูกกลัว ต้องปลอบโยนและช่วยเหลือลูก เช่น ถ้ากลัวความมืดก็เปิดไฟสลัวๆ ทิ้งไว้ และควรพูดให้ความมั่นใจว่าพ่อแม่อยู่ใกล้ๆ ถ้าหนูกลัวก็เรียกพ่อแม่ได้ หรือนอนกับลูกไปสักระยะหนึ่ง จนลูกเห็นว่าไม่มีอะไรน่ากลัวก็จะกล้านอนคนเดียวในที่สุด

• ก่อนเข้านอนจัดการธุระของลูกให้เรียบร้อย พาไปเข้าห้องน้ำ แปรงฟันหรือฉี่เสียให้เสร็จ และต้องแน่ใจว่าลูกไม่อิ่ม หิว หนาวหรือร้อนเกินไป

• พยายามทำให้ลูกรู้สึกว่ารัก เช่น อุ้มลูกเดินเล่นเพลินๆ ก่อนพาเข้านอน หรือกอด หอมแก้มหรือเป็นคนพาลูกเข้านอนเอง ให้ลูกรู้สึกว่าพ่อแม่ไม่ได้ทอดทิ้งให้อยู่แต่กับพี่เลี้ยง

• ไม่ควรจู้จี้ บังคับลูกมากเกินไป ยิ่งช่วงแรกๆของการฝึกให้ลูกนอนเป็นเวลานั้น ยิ่งต้องยืดหยุ่น อาจใช้เทคนิคอื่น เช่น พาไปอยู่ในมุมเงียบๆ (หรือบนเตียงก็ได้) ห่างไกลจากสิ่งเร้าทั้งหลาย โอบอุ้มลูกไว้ เล่านิทาน หรือเปิดเพลงคลอเบาๆ ให้รู้สึกว่ากล้ามเนื้อได้ผ่อนคลาย ลูกก็จะไม่ต่อต้าน เพราะไม่รู้สึกว่าวิธีนี้เป็นการบังคับ แต่กลับรู้สึกว่าพ่อแม่รัก

สำคัญมากที่สุดคือ ถ้าลูกนอนเป็นเวลาได้แล้วหรือนอนหลับได้ตลอดคืนแล้ว คุณพ่อคุณแม่ควรชมเชยลูกด้วยท่าทีที่จริงใจและให้กำลังใจลูกด้วย