1. จดบันทึกเวลาลูกกินนม
   เด็กแรกเกิดจะมีขนาดความจุกระเพาะไม่มาก ถ้ากินนมแม่ซึ่งย่อยเร็ว เขาจะนอนไม่เกิน 3-4 ชั่วโมง ถ้าลูกนอนนานกว่า 4 ชั่วโมง ต้องปลุกและควรจดบันทึกเวลาและปริมาณที่เขากินนมด้วย นอกจากนี้ควรบันทึกจำนวนครั้งของการอึและฉี่ของลูกควบคู่กันด้วย เพราะจะเป็นตัวช่วยทางอ้อมให้เรารู้ว่าลูกได้น้ำนมเพียงพอหรือไม่
   
   
2. ดูสีอึและฉี่ของลูก
   ควรหมั่นสังเกตสีและจำนวนครั้งที่ลูกถ่ายหนัก ถ่ายเบา เพราะเด็กแรกเกิดที่ได้กินนมเพียงพอจะฉี่เปียกชุ่มผ้าอ้อม 4-6 ครั้งต่อวัน และสีไม่เข้มมาก ส่วนช่วง 2-3 วันแรกอึของลูกอาจจะเป็นสีออกเขียว แต่วันที่ 4 มักจะเริ่มเขียว ปนเหลือง จากนั้นจะเป็นสีเหลืองทอง (ในกรณีที่กินนมแม่) แต่หากสังเกตแล้วผิดไปจากนี้ ให้สันนิษฐานเบื้องต้นว่าลูกอาจจะมีปัญหาการกินนมหรือปัญหาสุขภาพที่พ่อแม่ต้องพาไปหาหมอค่ะ
   
   
3. รู้เวลานอน 
   ตอนอยู่โรงพยาบาลเด็กอาจยังไม่เคยอยู่ในห้องที่ปิดไฟในเวลากลางคืน ดังนั้นเมื่อกลับบ้านพ่อแม่ช่วยให้ลูกเข้าใจเวลากลางวันกลางคืนได้ โดยกลางคืนเมื่อตื่นก็ให้ลูกกินนมเพียงอย่างเดียวและเปิดไฟสลัวๆ ส่วนกลางวันมีสว่างควรให้ลูกได้กิจกรรมบ้าง เช่น พูดคุย เล่นกับลูก จับแขนขาขยับไปมา เป็นต้น ที่สำคัญควรให้ลูกนอนหลับบนที่นอนไม่ใช่บนตัวพ่อแม่ กรณีที่ที่นอนเย็นควรต้องทำที่นอนให้อุ่นก่อน เพราะเด็กบางคนไม่ยอมนอนบนที่นอนเย็น ๆ ต่างจากตัวของพ่อกับแม่ที่อบอุ่นกว่า
   
   
4. ตอบสนองทุกครั้งที่ลูกร้อง
   เพราะลูกยังพูดไม่ได้ จึงใช้การร้องไห้สื่อสารกับเรา ซึ่งลูกอาจจะร้องเพราะหิว เพราะเปียก หรือเพราะเบื่อ พ่อแม่จึงควรตอบสนองการร้องไห้ของลูกทุกครั้ง แต่ถ้าลูกร้องไห้แบบที่เราไม่รู้สาเหตุ ลองห่อตัวเจ้าตัวเล็กให้กระชับเหมือนตอนอยู่ที่โรงพยาบาล เพราะเขาอาจยังไม่ชินกับการอยู่ที่กว้าง จึงรู้สึกอ้างว้างไม่เหมือนตอนอยู่ที่แคบ ๆ ในท้องแม่
   
   
5. สร้างความคุ้นเคยกับพี่คนโต
   หากมีลูกคนโตอยู่ด้วย การที่แม่จากบ้านไปหลายวัน เมื่อกลับมาแม่ควรมีอ้อมกอดสำหรับพี่ หรือลูกคนโตด้วย โดยมอบหมายหน้าที่อุ้มน้องเข้าบ้านให้พ่อแทน และเมื่อใช้เวลาเต็มที่แล้วจึงค่อย ๆ แนะนำให้พี่รู้จักน้องเล็ก ให้พี่ช่วยหยิบของให้น้องบ้าง ก็จะช่วยให้พี่น้องเกิดความคุ้นเคยที่จะอยู่ร่วมกัน
   
   
6. คุณแม่อย่าลืมดูแลตัวเองด้วย
   เพราะการดูแลลูกเป็นงานที่ต้องทุ่มเททั้งแรงกายและแรงใจ ดังนั้น คุณแม่เองจึงต้องดูแลตัวเองให้พร้อมเสมอด้วย เมื่อมีลูกแม่มักจะเอาเวลาที่มีทั้งหมดให้กับลูก ฉะนั้น เรื่องงานบ้านหรือสิ่งละอันพันละน้อยต่าง ๆ ในบ้าน หากมีคนคอยช่วยเหลือบ้าง ก็จะทำให้คุณแม่มีเวลาพักผ่อนได้อยู่กับเจ้าตัวเล็กได้เต็มที่ โดยไม่เครียดค่ะ

ถึงแม้การดูแลลูกวัยเบบี๋จะเป็นงานที่ทั้งหนักและเหนื่อย แต่เพียงแค่เห็นรอยยิ้มเบิกบาน และแววตาแสนสุขของลูกแล้ว เชื่อว่าเหนื่อยสักแค่ไหนคุณพ่อคุณแม่ก็พร้อมสู้ค่ะ